Het Gezamenlijk Verdrag inzake de veiligheid van het beheer van bestraalde splijtstof en inzake de veiligheid van het beheer van radioactief afval vormt een aanvulling op het Verdrag inzake Nucleaire Veiligheid.
België ondertekende dit Verdrag op 8 december 1997. De Belgische wetgever stemde vervolgens in met de verplichtingen die voortvloeien uit het Verdrag via de wet van 2 augustus 2002. In navolging van de ratificatie op 5 september 2002, trad het Verdrag effectief in voege op 4 december 2002. Op dit moment telt het 90 verdragsluitende partijen.
Doelstellingen van het Verdrag
- Het bereiken en handhaven van een hoog veiligheidsniveau door middel van nationale maatregelen en internationale samenwerking.
- Het implementeren van de maatregelen, zodat in iedere fase van het beheer de bevolking en het milieu, nu en in de toekomst, beschermd worden tegen de schadelijke effecten van ioniserende straling.
- Het voorkomen van incidenten met radiologische gevolgen en het verminderen van deze gevolgen wanneer dergelijke ongevallen zich toch zouden voordoen.
Rol van het FANC
In het kader van het gezamenlijk Verdrag, zijn de verdragsluitende partijen verplicht om de drie jaar een nationaal verslag in te dienen waarin wordt aangegeven hoe zij de verschillende artikelen van het Verdrag toepassen.
Deze rapporten worden vervolgens onderzocht en zijn het onderwerp van schriftelijke vragen. Tijdens de daaropvolgende vergadering presenteren de verdragsluitende partijen hun verslag, met aansluitend de mogelijkheid tot discussie en uitwisseling van ervaringen.
Deze peer review is eigenlijk de essentie van het Verdrag, dat tot doel heeft de beste strategieën en praktijken op vlak van het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstof uit te werken.
Meer weten:
- Tekst van het Verdrag
- IAEA-portaal van het Verdrag
- Achtste Belgisch nationaal verslag (2024)
- Zevende Belgisch nationaal verslag (2020)
- Zesde Belgisch nationaal verslag (2017)